Afgelopen zaterdag maakten we met de vogelwerkgroep een zeevogeltocht op de Noordzee. We vierden ons 40-jarige jubileum. Wat een goede start van de herfstvakantie! Al om 5 uur ’s ochtends (dat was een iets minder goede start) vertrokken we met een bus vanuit Nijmegen. De bus maakte reclame voor een niet nader te benoemen voetbalclub uit Groesbeek en gaf ons het voorkomen van een groep hooligans in plaats van vogelaars (de ramen waren gelukkig afgeplakt ;)) Dat mocht de pret niet drukken. Het droeg hier misschien zelfs aan bij, nog wel. Maar daarover later meer.

Door: Saskia Jonker

Om 7.30 uur kwamen we aan in Neeltje Jans, waar het schip de Neeltje Jans al lag te wachten. We troffen de leden van de werkgroep die al in Zeeland waren, evenals de medewerkers van het schip en van Delta Safari.
Drie jaren geleden maakte ik eenzelfde tocht. Geweldig was het, maar enorm koud en de golven waren hoog. Vele medereizigers werden toen ziek. Omdat ook voor deze dag hoge golven voorspeld waren (er was zelfs sprake van mogelijke annulering) was een groot deel van de vogelwerkgroep vandaag onder invloed van pillen tegen zeeziekte. De apotheken en drogisterijen in Nijmegen en omgeving hebben  zich wellicht afgevraagd waar de toegenomen vraag naar reispillen deze week ineens vandaag kwam.
Iedereen was goed warm gekleed. Wat een mooi gezicht, al die dik ingepakte vogelaars met kijkers en camera’s om hun nek. Een enkeling kwam ’s ochtends in het donker in Nijmegen al aangelopen met een kijker om de nek. Het is een enthousiaste hobby dat vogelen 🙂

Het werd een heerlijke tocht. Gestart met een lekker gebakje om het jubileum te vieren en vervolgens urenlang genoten van alle vogels in de lucht en op het water.
Hoe mooi is het om een passie te delen! Ieder geniet op z’n eigen manier. De een in stilte, de ander jubelend. De een fotograferend, de ander turend door een kijker. De een om zijn soortenlijst, jaarlijst of welke lijst dan ook aan te vullen en de ander zonder lijstjes bij te houden. Maar allen blij en tevreden.
Enkele jaren geleden had ik nooit verwacht dat ik nu met een groep vogelaars op de Noordzee zou staan grijnzen vanwege een Grote Jager die zich van dichtbij laat zien. En hoe bizar moeten wij ons hebben gedragen voor de buitenstaander: “Jager op 5 uur, nu op 6 uur, op 7 uur!”, “Zwartkopmeeuw voor de boot, naar links, nu weer naar rechts!!”, “Alken op links!”, “Jan van Gent op half 3!”, “Spreeuwen!” En dat ging de hele dag door en werd van voor naar achter en omgekeerd, van stuurboord naar bakboord en omgekeerd over de boot geroepen.

En hoe fijn is het om met ervaren vogelaars op stap te zijn. Want meeuwen zijn moeilijk. Voor mij is de ene meeuw de andere meeuw. En die Grauwe Pijlstormvogel, die zou ik beslist niet herkend hebben. We hebben van alles gezien: diverse meeuwensoorten, Zeealken, Zeekoeten, duikers, Middelste Jager, Grote Jager, vele Jan van Genten (met gevarieerd verenkleed) die spectaculair in het water doken, trekkende zangvogels en heel in de verte een enkele zeehond en bruinvis. Na enige tijd werd het gedrag van de Jan van Genten steeds beter te voorspellen. Hun duik kondigen ze aan met een kekkerend geluid, een soort “Allemaal aan de kant, ik kom er aan!”. En wanneer er één duikt, volgen er dikwijls meer.
De vogels kwamen zo dichtbij, dat menig fotograaf met telelens zich achterover moest buigen om de afstand tot de vogels te vergroten. Mijn rug was in ieder geval weer soepel na een week bureauwerk.

Helemaal tevreden stapten we aan het einde van de middag in de bus. Een uurtje later, ergens aan het begin van de A15 ( “onze A15”, zoals één van de medereizigers na enige tijd met lichte verbazing constateerde), klonk ineens een luide “pok”, de bus ging langzamer rijden en begon rook te produceren. Tja, daar sta je dan langs de snelweg op een kleine vluchtstrook. Gelukkig nog net voor de Botlek Tunnel. Politie erbij (daar zit je dan in je hooliganbus) en een afgekruiste (voor mij een nieuw woord) rijstrook, telefonisch contact met de busmaatschappij in Nijmegen, onzeker hoe lang het allemaal zou gaan duren, Rijkswaterstaat erbij, een sleepwagen, na ongeveer anderhalf uur een vervangende bus, via de vluchtstrook overstappen en op weg naar Nijmegen. Een enerverend einde van een heerlijke dag, goed georganiseerd door Jordy en Arie!

En dan foto’s uitzoeken. Ach, het waren er maar een kleine duizend 🙂